κριμνήστις

κριμνῆστις (Α)

(κατά τον Ησύχ.) «εἶδος πλακοῡντος».

[ΕΤΥΜΟΛ. < Ο τ. κριμν-ήσ-τις < *κριμν-ήδ-τις < κρῖμνον + -ήδ-τις (< ἔδω «τρώγω»), πρβλ. αλφ-ηστής].